Potrzeba ubezpieczenia na życie wynika z możliwości powstania „luki” finansowej w przypadku śmierci ubezpieczonego, który pokrywa koszty generowane przez inne osoby, najczęściej bliskich ubezpieczonego. Jeżeli dla kogoś stanowi problem fakt, że jego śmierć może powodować kłopot finansowy dla osób mu bliskich wtedy ubezpieczenie na życie może zastąpić przychody które by generował gdyby żył. Taka „luka” finansowa jest wartością policzalną i pośrednik lepszy niż dobry powinien sprostać zadaniu.
Ubezpieczenie na życie to pewnego rodzaju zakład w którym ubezpieczyciel przyjmuje ryzyko wypłaty określonej w polisie sumy ubezpieczenia w wypadku śmierci ubezpieczonego we wskazanym w polisie czasie w zamian za opłacaną składkę.
Wysokość składki zależna jest od:
–stanu zdrowia– jeżeli w wyniku przeprowadzonej ankiety medycznej ubezpieczyciel uzna, że ryzyko jest wyższe od standardowego może zaproponować wyższą składkę lub odmówić przyjęcia ryzyka. Jeżeli stan zdrowia pogorszył się już w trakcie trwania umowy pozostaje to bez wpływu na przyjęte ryzyko tj. ubezpieczyciel nie może zmienić warunków umowy ani jej zerwać. Ustawodawca w art. 834 K.C. zabezpieczył interes ubezpieczonego poprzez zapis, że ubezpieczyciel nie może podnieść zarzutu, że w momencie zawierania umowy podano wiadomości nieprawdziwe w szczególności gdy ubezpieczony zataił chorobę o ile minęły trzy lata pomiędzy zawarciem umowy a śmiercią ubezpieczonego.
–wieku ubezpieczonego– z wiekiem prawdopodobieństwo śmierci rośnie toteż osoba młodsza będzie miała niższą składkę niż starsza, o ile pozostałe parametry będą takie same.
–długość trwania umowy– czym umowa jest dłuższa tym składka jest wyższa, gdyż ubezpieczyciel automatycznie będzie ubezpieczał osobę starszą o wyższym prawdopodobieństwie śmierci.
–aktywności – osoby, które wykonują niebezpieczne zawody lub w życiu prywatnym podejmują aktywności wysokiego ryzyka, np. skoki spadochronowe, będą dla ubezpieczyciela obarczone wyższym ryzykiem, za co będzie oczekiwał wyższej składki.
–sumy ubezpieczenia– czym wyższa suma ubezpieczenia tym wyższa składka, dlatego umiejętne dobranie polisy tak, aby można było sumę ubezpieczenia dopasowywać w czasie trwania ubezpieczenia do aktualnych potrzeb to zadanie z którym lepszy niż dobry pośrednik ubezpieczeniowy powinien sobie poradzić.
Suma ubezpieczenia:
-może być stała i niezmienna przez cały okres ubezpieczenia i wypłacana jednorazowo.
– może być rosnąca (suma indeksowana) poprzez akceptację przez ubezpieczonego propozycji, którą składa ubezpieczyciel w rocznicę polisy tzw. indeksacja np. 3% w stosunku do sumy z roku poprzedniego, co jest związane z podwyższeniem składki. Świadczenie wypłacane jednorazowo.
– może być malejąca, kiedy to strony umowy przy jej zawarciu określiły w jaki sposób suma ubezpieczenia będzie maleć. Na przykład umówiły się, że początkowa suma wynosi 300.000 zł i będzie malała przez 20 lat do 50.000 zł. Wypłacone świadczenie będzie zależne od momentu w którym dojdzie do śmierci ubezpieczonego, czym później tym świadczenie będzie niższe. Świadczenie wypłacane jednorazowo.
– może być sumą rent miesięcznych, które ubezpieczyciel jest zobowiązany do wypłaty przez ustalony w umowie ubezpieczenia okres. Na przykład 120 rent miesięcznych w wysokości 3000 zł każda, wtedy suma na ryzyku wynosi 360.000 zł. Świadczenie wypłacane w rentach (miesięcznie). Zaletą takiej formy wypłaty jest pewność ubezpieczonego, że wypłacone po jego śmierci świadczenie nie zostanie skonsumowane wcześniej niż założył.
Polisy mogą być rozszerzone o umowy dodatkowe, pokrywające zdarzenia związane ze stanem zdrowia ubezpieczonego, w ramach których ubezpieczyciel będzie zobowiązany do wypłaty świadczeń lub udzielenia pomocy w przypadku zajścia zdarzeń innych niż śmierć ubezpieczonego.